လ-တန္ခူးေပမို႔၊ အလွထူးပါဘိ၊ ျမျမဖူးရယ္တဲ့ ခိုင္ေရႊဝါ။
တကယ္တမ္းသာျဖင့္၊ဘယ္ပန္းေသာ္ စံမတူဘူး၊ နႏၵမူ ဖန္ဂူထိပ္မွာလ၊ ပေစၥကာ ေခြၽးေတာ္သိပ္ရတယ္၊ ေအးရိပ္ဆာယာ။
တစ္ႏွစ္တြင္ သည္တစ္လေပပ၊ တစ္လတြင္ တစ္ရက္တည္း၊ ခက္ခဲတဲ့ရက္ဗုဒၶါ၊ ပြင့္႐ွာၾကစံုၿမိဳင္တြင္း။
ျမဴမင္းလြင္ထန္၊ ၾကဴသင္းတာခ်ိန္ယံမွာေတာ့၊ ေရႊဝတ္ဆံ ငံုတံေညႇာက္ကယ္ႏွင့္၊ ခါသၾကၤန္ ဂိမွာန္ေရာက္ျပန္ေတာ့၊ သိန္သေရ ထိန္ေဝလို႔ေတာက္တဲ့ျပင္၊ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သင္ပါဘိ၊ ဆန္းသေလာက္မလင္းႏိုင္ဘူ႔၊ ပန္းပိေတာက္မင္း။
ဦးေၾကာ့
Thursday, April 13, 2017
ပိေတာက္ပန္း
Labels:
ဦးေၾကာ့
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment